เอสโตเนีย สิงคโปร์ เอธิโอเปีย และฟินแลนด์ – นี่คือบางบาคาร่าออนไลน์ส่วนของ 21 ประเทศที่ปกครองโดยประธานาธิบดีหรือนายกรัฐมนตรีหญิงในปัจจุบัน
ทว่าประธานาธิบดีหญิงของสหรัฐฯ ยังคงเป็นเพียงเรื่องสมมติเท่านั้น
การประกวดเสนอชื่อเพื่อประชาธิปไตยในปี 2020 แต่เดิมมีผู้สมัครหญิง 6 คนสูงสุดเป็นประวัติการณ์ แต่ผู้สมัครหญิงที่โดดเด่นที่สุดสำหรับการเสนอชื่อเพื่อประชาธิปไตย ได้แก่ กมลา แฮร์ริส เอลิซาเบธ วอร์เรน และเอมี่ โคลบูชาร์ ล้วนหลุดออกจากตำแหน่ง และความมุ่งหมายของการแข่งขันก็เหลือเพียงชายสองคนเท่านั้น
งานวิจัยของฉันตรวจสอบว่าประเทศใดที่ผู้หญิงในการบริหารรัฐบาลมีความคล้ายคลึงกัน และเหตุใดสหรัฐฯ จึงยังคงล้าหลัง
ที่ผู้หญิงเป็นผู้นำ
ตั้งแต่ปี 2000 ผู้หญิง 89 คนเพิ่งเข้ามามีอำนาจ นั่นเป็นมากกว่าสองเท่าของจำนวนผู้หญิงทั้งหมดที่เข้ารับตำแหน่งระหว่างปี 2503 ถึง 2542
การปรากฏตัวของสตรีในตำแหน่งต่างๆ เช่น สมาชิกวุฒิสภาสร้างโอกาสให้ผู้หญิงก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งประธานาธิบดีและนายกรัฐมนตรี
ผู้หญิงได้เป็นผู้นำในประเทศที่มีความเสมอภาคทางเพศ เช่น นอร์เวย์ ตลอดจนพื้นที่ปรมาจารย์อื่นๆ เช่น ปากีสถาน อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงมักดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ซึ่งโดยปกติแล้วจะมีตำแหน่งที่อ่อนแอกว่าตำแหน่งประธานาธิบดี
เส้นทางสู่นายกรัฐมนตรีขึ้นอยู่กับการแต่งตั้งมากกว่าการลงคะแนนเสียงโดยตรง นอกจากนี้ระยะเวลาที่คาดเดาไม่ได้
เมื่อนายกรัฐมนตรีปกครอง พวกเขามักจะพึ่งพาความร่วมมือของรัฐสภาเป็นอย่างมาก นอกจากนี้ รัฐมนตรีกระทรวงยังได้รับอิสระในการควบคุมแผนกต่างๆ ของตนมากขึ้น เมื่อเทียบกับหน่วยงานในระบบประธานาธิบดี
มีเพียงประมาณหนึ่งในสามของประธานาธิบดีหญิงทั้งหมดเท่านั้นที่ได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่ง คนอื่นได้รับการแต่งตั้งผ่านขั้นตอนต่างๆ ซึ่งรวมถึงรองประธานาธิบดีหญิงที่สืบทอดตำแหน่งต่อจากประธานาธิบดี เช่นเดียวกับสตรีที่ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งฝ่ายประธานเพื่อรับใช้เป็นการชั่วคราวเมื่อมีการเปิดรับตำแหน่งอย่างกะทันหัน บางคนได้รับการเลือกตั้งทางอ้อมจากผู้ดำรงตำแหน่งในสถาบันทางการเมืองอื่นๆ เช่น รัฐสภา
โอกาสทางการเมืองสำหรับความเป็นผู้นำของผู้หญิงมักเกิดขึ้นในช่วงวิกฤตหรือการเปลี่ยนแปลง ตัวอย่างเช่น การเปลี่ยนผ่านสู่ระบอบประชาธิปไตยในเอเชีย ละตินอเมริกา แอฟริกาตอนใต้ของทะเลทรายซาฮารา และยุโรปตะวันออก ทำให้ผู้หญิงสามารถตั้งหลักทางการเมืองได้
เส้นทางทั่วไปสู่ตำแหน่งที่มีอำนาจมากขึ้นสำหรับผู้หญิงในเอเชียและละตินอเมริกาคือการเป็นภรรยาหรือลูกสาวของชายผู้มีชื่อเสียงทางการเมือง
เมื่อผู้หญิงเป็นผู้นำ
การมีผู้หญิงในตำแหน่งสูงสุดสามารถทำให้เกิดมุมมองที่หลากหลายมากขึ้นและจัดลำดับความสำคัญของนโยบายใหม่ๆ
ตัวอย่างเช่น พรรคร่วมรัฐบาลของนายกรัฐมนตรีซานนา มาริน แห่งฟินแลนด์ ซึ่งประกอบด้วยพรรคการเมืองที่นำโดยผู้หญิง ได้ผ่านมาตรการลางานอย่างเอื้อเฟื้อที่จะขยายแนวความคิดเกี่ยวกับบทบาททางเพศและครอบครัว นายกรัฐมนตรี Katrin Jakobsdottir แห่งไอซ์แลนด์ และ Jacinda Ardern แห่งนิวซีแลนด์ให้ความสำคัญกับนโยบายครอบครัวและสิ่งแวดล้อมมากกว่าการเติบโตของเศรษฐกิจในการวางแผนงบประมาณ
นักวิชาการพบว่าสตรีที่มีอำนาจสร้างความรู้สึกไว้วางใจและความชอบธรรมในระบบการเมือง
พลเมืองมีส่วนได้เสียทางการเมืองและมีส่วนร่วมมากขึ้นภายใต้การนำของผู้หญิง ผลประโยชน์เหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงความสุขของผู้หญิงเท่านั้น แต่รวมถึงประชากรโดยรวมด้วย
ผู้หญิงในสำนักงานสูงยังเสนอแบบอย่างต่อสาธารณะที่มองเห็นได้ ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้หญิงคนอื่นๆ สมัครรับเลือกตั้ง
อุปสรรคยังคงอยู่
สถานะที่ทรงอิทธิพลของสหรัฐฯ ในเวทีโลกทำให้การไม่มีประธานาธิบดีหญิงชาวอเมริกันเพิ่มขึ้น อะไรที่ฉุดสหรัฐไว้?
ไม่ใช่การขาดผู้หญิงที่มีคุณภาพ บันทึกจำนวนผู้หญิงที่ปัจจุบันดำรงตำแหน่งในสภาและวุฒิสภา ปัจจุบัน มีผู้ว่าการหญิงในสหรัฐฯ 9 คน ซึ่งตรงกับระดับสูงสุดก่อนหน้านี้ในปี 2546 และ 2550 ตำแหน่งเหล่านี้มักเป็น จุดเริ่มต้นที่สำคัญ ต่อตำแหน่งประธานาธิบดี
ชาวอเมริกันไม่เต็มใจที่จะลงคะแนนให้ผู้สมัครหญิงหรือไม่? วอร์เรนท้าทายแนวคิดนี้ในการอภิปรายประชาธิปไตยในเดือนมกราคมว่า “คนในเวทีนี้เท่านั้นที่ชนะการเลือกตั้งทุกครั้งที่พวกเขาเข้าร่วมคือผู้หญิง: เอมี่ [โคลบูชาร์] และฉัน”
หลักฐานจากการเลือกตั้งรัฐสภาของสหรัฐฯแสดงให้เห็นอัตราชัยชนะที่ใกล้เคียงกันสำหรับผู้หญิงและผู้ชาย
แต่ผู้หญิงยังคงเผชิญกับการรับรู้เชิงลบมากขึ้นจากสาธารณชน ชนชั้นสูงทางการเมือง และสื่อมวลชนเกี่ยวกับความสามารถในการเป็นผู้นำและความสามารถของพวกเขา เมื่อเทียบกับผู้ชาย ลักษณะเฉพาะของผู้ชายแบบ Stereotypicallyเช่น ความแข็งแกร่งของความเป็นผู้นำและการตัดสินใจที่รวดเร็ว มักจะให้คุณค่ามากกว่าคุณลักษณะที่เป็นผู้หญิงแบบเหมารวม เช่น การไตร่ตรองและการประนีประนอม
ผู้สมัครที่เป็นสตรีทราบเรื่องนี้และมักใช้เวลาอย่างมากในการดำเนินการตามกลยุทธ์เพื่อชดเชยการเหมารวมทางเพศที่อาจเกิดขึ้น สิ่งเหล่านี้รวมถึงการเน้นย้ำถึงความแข็งแกร่งและความสามารถในการเป็นผู้นำหรือภาพที่สมดุลระหว่างลักษณะชายและหญิงในความพยายามที่จะโน้มน้าวให้สาธารณชนเห็นถึงความเป็นไปได้ของพวกเขา
ผู้หญิงยังมีโอกาสน้อยกว่าผู้ชายที่จะลงสมัครรับตำแหน่งเนื่องจากการรับรู้เรื่องเพศ การรับสมัครทางการเมืองที่จำกัด และการประเมินคุณสมบัติของพวกเขาต่ำเกินไป
ฮิลลารี คลินตันได้รับคะแนนเสียงมากกว่าโดนัลด์ ทรัมป์เกือบ 3 ล้านเสียงในปี 2559 ยืนยันว่าผู้หญิงคนหนึ่งสามารถเสนอชื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดีที่มีการแข่งขันสูงในงานวิจัยของสหรัฐฯ โดยใช้การสำรวจระดับชาติสองครั้งอย่างไรก็ตาม พบว่าทัศนคติเกี่ยวกับผู้หญิงมีส่วนในการตัดสินใจของผู้มีสิทธิเลือกตั้งบางคน โหวตให้ทรัมป์แทนคลินตัน
ผู้หญิงจะไม่ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกาในปี 2020 แต่การปรากฏตัวและการกระทำของผู้สมัครหญิงได้จุดชนวนให้เกิดการสนทนาวิพากษ์วิจารณ์ในหมู่ประชาชน นักการเมือง และผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับสถานะทางการเมืองของผู้หญิง
ในความเห็นของฉัน เป็นเรื่องสำคัญที่วาทกรรมสาธารณะเกี่ยวกับการแบ่งแยกเพศจะไม่ทำให้ผู้หญิงเลือกไม่สมัครรับเลือกตั้งในอนาคตหรือทำลายการรับรู้เกี่ยวกับการเลือกของผู้หญิงอีกต่อไปบาคาร่าออนไลน์
